Υιος του τέως δημάρχου Νικόλαου Παπαδάμ. Η εγκατάσταση μόνιμου υδραγωγείου αποτελεί αποκλειστικό έργο του. Επίσης έργα του είναι η ύδρευση της συνοικίας Βροντάδου και των λουτρών στο Νησάκι. Κατασκεύασε πυροσβεστικές φωλιές στην πόλη και αποχευτικό σύστημα στο μεγαλύτερο τμήμα της Ερμούπολης. Ίδρυσε και έθεσε σε λειτουργία 3 λαϊκα ιατρεία για τους άπορους ασθενείς. Στις ημέρες του η πόλη εξωραϊσθηκε με τα λαμπρά κηπάρια Ηρώων, του Θεάτρου "Απόλλων", της πλατείας Μπαμπαγιώτου (Βαπόρια). Η πόλη ηλεκτροδοτήθηκε στο μεγαλύτερο κομμμάτι της.
Ο Παπαδάμ και η Διοικούσα Επιτροπή του Δήμου Ερμουπόλεως απολύθηκαν με διάταγμα της 4 Ιουλίου 1945, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ της 10 Ιουλίου και ως νέος δήμαρχος ορίστηκε ο Ευάγγελος Ξοχάκης, ο οποίος ήταν ο τελευταίος πριν την Κατοχή αιρετός δήμαρχος (είχε εκλεγεί το 1934), αλλά είχε παραμείνει στη θέση του αυτή και επί Μεταξά και είχε φανατικά υποστηρίξει το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, κάτι που επιμελώς αποκρύπτεται από τα έντυπα της παράταξης που τον υποστήριζε.
Με πληροφορίες από το:
«Πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις στην μετακατοχική Σύρο: Ο Δήμαρχος Ερμούπολης Επαμεινώνδας Παππαδάμ» - Χρήστος Λούκος