1835 - 2010

  • Γιάννης Δεκαβάλλας (1991-2010)

    Ο Ιωάννης Δεκαβάλλας γεννήθηκε το 1956 στην Ερμούπολη, από τον Νικόλαο και την Άννα Δεκαβάλλα, το γένος Παπουτσά.

    Τελείωσε το δημοτικό σχολείο και το εξατάξιο Γυμνάσιο στην Ερμούπολη. Το 1974 εισήχθη στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1979, ως ένας από τους πρώτους πέντε φοιτητές που πήραν πτυχίο από το ως άνω ίδρυμα. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής Φοιτητικής Εστίας Κομοτηνής και Αντιπρόεδρος του Φοιτητικού Ομίλου Θεάτρου – Κινηματογράφου (Φ.Ο.Θ.Κ.) Κομοτηνής. Την χρονιά που αποφοίτησε, κατατάχθηκε στον Στρατό, από τον οποίο απολύθηκε το 1981 και εγκαταστάθηκε οριστικά στην Σύρο.

    Την περίοδο 1984 – 1987 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου. Είναι Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Η ενασχόλησή του με τα κοινά ξεκίνησε ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια: το 1974 οργανώθηκε στο ΠΑΣΟΚ Σύρας και την ίδια χρονιά οργάνωσε μαζί με άλλους συμφοιτητές του, την Πανελλήνια Αγωνιστική Σπουδαστική Παράταξη (Π.Α.Σ.Π.) Κομοτηνής. Είχε ενεργό συμμετοχή στο Φοιτητικό Κίνημα.

    Με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ασχολήθηκε για πρώτη φορά το 1982, οπότε και εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Ερμούπολης, θέση στην οποία επανεκλεγόταν μέχρι το 1990. Στις δημοτικές εκλογές του 1990 έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη Δήμαρχος Ερμούπολης, αξίωμα στο οποίο επανεξελέγη και στις επόμενες τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις: 1994,1998, 2002 και 2006.

    Την περίοδο 1983 – 1990 διετέλεσε μέλος της Δημαρχιακής Επιτροπής και μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου Ερμούπολης. Το διάστημα 1982 – 1986 ήταν υπεύθυνος της Κινηματογραφικής Λέσχης και μέλος του Δ.Σ. του Βαρδακείου και Πρώιου Νοσοκομείου Σύρου. Από το 1991 είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Τοπικής Ένωσης Δήμων & Κοινοτήτων (Τ.Ε.Δ.Κ.) Ν. Κυκλάδων και Πρόεδρός της από το 1995. Το 1995, με τη σύσταση του Συμβουλίου Περιοχής της 1ης Εδαφικής Περιφέρειας Ν. Κυκλάδων, εξελέγη Πρόεδρός του. Επανεξελέγη το 1997. Από το 1995 έως το 2003 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων & Κοινοτήτων (Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.), την οποία και εκπροσωπεί στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και στο Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Ν. Αιγαίου. Είναι, επίσης, μέλος της Επιτροπής Θεσμών της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., από την οποία έχει ορισθεί εισηγητής σε συνέδρια και διεθνείς συνδιασκέψεις της Αυτοδιοίκησης. Είναι μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου των Αιρετών της Πρωτοβάθμιας Τ.Α. Ν. Κυκλάδων, διορισμένος από την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου. Είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού & Μορφωτικού Ιδρύματος Κυκλάδων (Ε.Μ.Ι.Κ.).

    Την περίοδο 1990 - 2006 διετέλεσε Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου, της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Ερμούπολης (Δ.Ε.Α.Ε.) και άλλων Νομικών Προσώπων. Είναι Αντιπρόεδρος του Κέντρου Πρόληψης κατά των Εξαρτησιογόνων Ουσιών «ΘΗΣΕΑΣ». Είναι Επίτιμος Πρόεδρος του Ινστιτούτου «Κυβέλη» και αναπληρωματικό μέλος της Οικονομικής & Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδας. Το 2003 εξελέγη ομόφωνα Πρόεδρος του Συμβουλίου Νησιωτικών Δήμων & Κοινοτήτων Ελλάδας (ΣΥ.Ν.Δ.Κ.Ε.), το οποίο εκπροσωπεί 92 Δήμους & Κοινότητες. Επί των ημερών του ο Δήμος Ερμούπολης τιμήθηκε το 2003 με το βραβείο «Η πιο υγιής πόλη στην Ελλάδα», στο πλαίσιο Πανευρωπαϊκής Έρευνας σχετικά με τις «Υγιείς Γειτονιές» της Ευρώπης, όπου συμμετείχαν οι κάτοικοι 112 περιοχών από 9 Ευρωπαϊκές χώρες.

    Το 2005 του απονεμήθηκε το «Τιμητικό Δίπλωμα Αξίας» και το «Βραβείο Ηθικής Αξίας», για την συνεισφορά του στην πολιτιστική έκφραση και εξέλιξη του Δήμου Ερμούπολης, στο πλαίσιο του 21ου Πανελληνίου Συμποσίου Ποίησης & Πεζογραφίας, το οποίο διεξήχθη με τη συνεργασία του Δήμου Σαλαμίνας, του Ομίλου UNESCO Πειραιώς & Νήσων, της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού.

    Επίσης σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2005 από την εταιρεία Π.Ε.Τ.Α. Α.Ε. σε συνεργασία με την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο Δήμος της Ερμούπολης είναι ο τρίτος δήμος στην αξιοποίηση, εκμετάλλευση και στην απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, ανάμεσα στους 1034 δήμους της χώρας.

    Ακόμη το 2005 συμμετείχε, με έξι Πανεπιστημιακούς, σε Ομάδα Μελέτης του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το οξυμένο πρόβλημα των μεταφορών στα νησιά, τα συμπεράσματα της οποίας παρουσιάστηκαν τον Απρίλιο του 2006 σε Θεματικό Συνέδριο της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. στην Ερμούπολη. Από το 2007 έχει εκλεχθεί μέλος στο Εποπτικό Συμβούλιο της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. Στις 30 Νοεμβρίου 2008 παρέλαβε την αναγόρευση του Δήμου Ερμούπολης ως εταίρου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ.Βενιζέλος», ως ανώτατη τιμητική διάκριση που απονέμει το Ίδρυμα σε όποιους προσέφεραν αξιόλογες υπηρεσίες προς αυτό.

    Είναι παντρεμένος με την Ειρήνη Πλυτά, με την οποία έχουν δύο κόρες, την Άννα και την Ευαγγελία.
  • Γιάννης Μανούσος (1979-1982)


  • Παναγιώτης Καμπανάρος (1972-1974) [Δ]

    Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, εργάστηκε και πήρε την ειδικότητα του χειρουργού στον «Ευαγγελισμό» και ανακηρύ¬χθηκε διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Νοσοκομείο Σύρου είχε την τύχη να τον υποδεχθεί ως χειρουργό, από το 1940 και προσέφερε τις ιατρικές υπηρεσίες του για 30 περίπου χρόνια. Παράλληλα είχε ιδρύσει και Λει¬τουργούσε στη Σύρο η ιδιωτική κλινική του «Ευαγγελισμού» που μέχρι σήμερα σε όλους τους Συριανούς ήταν γνωστή ως «Κλινική Καμπανάρου». Στα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και στα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου βρισκόταν πάντα στην πρώτη γραμμή προσφέροντας τις ιατρικές υπηρεσίες του. Έσωσε πολλές ζωές και τον θυμούνται πολλοί. Επέστρεψε στη Σύρο που αγάπησε και θεώρησε δεύτερη πατρίδα του. Παράλληλα με την ιατρική ανέπτυξε και κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότητα στο νησί. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Κυκλάδων, πρόεδρος του Ορφανοτροφείου θηλέων, αντιπρόεδρος του Ορφανοτροφείου Αρρένων, πρόεδρος του Γηροκομείου, πρόεδρος του Εθνικού Γυμναστηρίου, πρόεδρος του θεατρικού Ομίλου ΑΠΟΛΛΩΝ, πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου ΕΛΛΑΣ και πρόεδρος και ιδρυτής του Ροταριανού Ομίλου Σύρου.
  • Σταύρος Βαφίας (1967-1972) [Δ]


  • Σταύρος Βαφίας (1964-1966)





  • Σταύρος Βαφίας (1959-1963)


  • Επαμεινώνδας Παπαδάμ (1951-1959)

    Υιος του τέως δημάρχου Νικόλαου Παπαδάμ. Η εγκατάσταση μόνιμου υδραγωγείου αποτελεί αποκλειστικό έργο του. Επίσης έργα του είναι η ύδρευση της συνοικίας Βροντάδου και των λουτρών στο Νησάκι. Κατασκεύασε πυροσβεστικές φωλιές στην πόλη και αποχευτικό σύστημα στο μεγαλύτερο τμήμα της Ερμούπολης. Ίδρυσε και έθεσε σε λειτουργία 3 λαϊκα ιατρεία για τους άπορους ασθενείς. Στις ημέρες του η πόλη εξωραϊσθηκε με τα λαμπρά κηπάρια Ηρώων, του Θεάτρου "Απόλλων", της πλατείας Μπαμπαγιώτου (Βαπόρια). Η πόλη ηλεκτροδοτήθηκε στο μεγαλύτερο κομμμάτι της.


    Στις πρώτες μεταπολεμικές δημοτικές εκλογές της 16ης Απριλίου 1951, όταν σε ένα κάπως πιο ελεύθερο πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο, λόγω του σχηματισμού κυβερνήσεων από τον Ν. Πλαστήρα και άλλους, κεντρώων τάσεων, κλήθηκαν οι Ελληνες να εκλέξουν αιρετούς άρχοντες, ο συνδυασμός του Παππαδάμ κατέκτησε τον Δήμο Ερμούπολης με συντριπτική πλειοψηφία. Ο ίδιος πήρε 2.561 ψήφους έναντι 932 του ανθυποψηφίου δημάρχου Ευάγγελου Ξοχάκη. Είχε προηγηθεί μια λυσσαλέα επίθεση εναντίον του από τους συντηρητικούς κύκλους. Πάλι πρωτοστατεί η εφημερίδα Θάρρος και ο ιδιοκτήτης της Σταύρος Βαφίας με την ίδια βασική κατηγορία, ότι μετά την αποχώρηση των Γερμανών δέχτηκε να οριστεί δήμαρχος από το ΕΑΜ.


    Με πληροφορίες από το:«Πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις στην μετακατοχική Σύρο: Ο Δήμαρχος Ερμούπολης Επαμεινώνδας Παππαδάμ» - Χρήστος Λούκος
  • Επαμεινώνδας Παπαδάμ (1944-1945) [Δ]

    Υιος του τέως δημάρχου Νικόλαου Παπαδάμ. Η εγκατάσταση μόνιμου υδραγωγείου αποτελεί αποκλειστικό έργο του. Επίσης έργα του είναι η ύδρευση της συνοικίας Βροντάδου και των λουτρών στο Νησάκι. Κατασκεύασε πυροσβεστικές φωλιές στην πόλη και αποχευτικό σύστημα στο μεγαλύτερο τμήμα της Ερμούπολης. Ίδρυσε και έθεσε σε λειτουργία 3 λαϊκα ιατρεία για τους άπορους ασθενείς. Στις ημέρες του η πόλη εξωραϊσθηκε με τα λαμπρά κηπάρια Ηρώων, του Θεάτρου "Απόλλων", της πλατείας Μπαμπαγιώτου (Βαπόρια). Η πόλη ηλεκτροδοτήθηκε στο μεγαλύτερο κομμμάτι της.

    Ο Παπαδάμ και η Διοικούσα Επιτροπή του Δήμου Ερμουπόλεως απολύθηκαν με διάταγμα της 4 Ιουλίου 1945, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ της 10 Ιουλίου και ως νέος δήμαρχος ορίστηκε ο Ευάγγελος Ξοχάκης, ο οποίος ήταν ο τελευταίος πριν την Κατοχή αιρετός δήμαρχος (είχε εκλεγεί το 1934), αλλά είχε παραμείνει στη θέση του αυτή και επί Μεταξά και είχε φανατικά υποστηρίξει το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, κάτι που επιμελώς αποκρύπτεται από τα έντυπα της παράταξης που τον υποστήριζε.


    Με πληροφορίες από το:
    «Πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις στην μετακατοχική Σύρο: Ο Δήμαρχος Ερμούπολης Επαμεινώνδας Παππαδάμ» - Χρήστος Λούκος

  • Θεόδωρος Καρακαλάς (1941-1943) [ΔΚ]

    Δήμαρχος διορισμένος από τους Ιταλούς την εποχή εκείνη ήταν ο Θεόδωρος Καρακαλάς (πλοίαρχος Ε.Ν.) και ο οποίος είχε δημοσιεύσει στην Ελληνοιταλική εφημερίδα ΚΥΚΛΑΔΕΣ-CICLADI πρόσκληση στο λαό της Σύρας για μια θερμή υποδοχή στον Campioni.

    Αρκεί να αναφερθεί ότι ο διορισθείς επί Ιταλών δήμαρχος Θ. Καρακαλάς, που ανακήρυξε επίτιμο δημότη Ερμουπόλεως τον Ιταλό συνταγματάρχη Δούκα, στρατιωτικό διοικητή Κυκλάδων, όταν οι Ερμουπολίτες έθαβαν σωρηδόν τους νεκρούς τους από πείνα, αθωώθηκε το 1945 με το αιτιολογικό ότι ναι μεν διορίστηκε από τις αρχές Κατοχής, αλλά δεν αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι κατά τη θητεία του αυτή ενήργησε «κατά τρόπον πιεστικόν διά τον λαόν» και προς όφελος των Ιταλών.

    Ο Καρακαλάς δεν έκρυβε ότι ήταν φανατικός ιταλόφιλος και διέδιδε πως τον πόλεμο θα κερδίσουν η Γερμανία και η Ιταλία, και σε παράπονα των δοκιμαζόμενων κατοίκων από την πείνα φέρεται ότι είχε απαντήσει ως εξής: «Πρέπει να πεθάνετε, διότι είσαστε αγγλόφιλοι και φίλοι των συμμάχων όλοι οι Συριανοί».


    Με πληροφορίες από το:
    «Πολιτικές και ιδεολογικές συγκρούσεις στην μετακατοχική Σύρο: Ο Δήμαρχος Ερμούπολης Επαμεινώνδας Παππαδάμ» - Χρήστος Λούκος
  • Αριστοτέλης Λαδόπουλος (1940-1941) [Δ]

    Καταγωγή από Μακεδονία.

  • Επαμεινώνδας Παπαδάμ (1925-1934)

    Υιος του τέως δημάρχου Νικόλαου Παπαδάμ. Η εγκατάσταση μόνιμου υδραγωγείου αποτελεί αποκλειστικό έργο του. Επίσης έργα του είναι η ύδρευση της συνοικίας Βροντάδου και των λουτρών στο Νησάκι. Κατασκεύασε πυροσβεστικές φωλιές στην πόλη και αποχευτικό σύστημα στο μεγαλύτερο τμήμα της Ερμούπολης. Ίδρυσε και έθεσε σε λειτουργία 3 λαϊκα ιατρεία για τους άπορους ασθενείς. Στις ημέρες του η πόλη εξωραϊσθηκε με τα λαμπρά κηπάρια Ηρώων, του Θεάτρου "Απόλλων", της πλατείας Μπαμπαγιώτου (Βαπόρια). Η πόλη ηλεκτροδοτήθηκε στο μεγαλύτερο κομμμάτι της.

  • Επαμεινώνδας Παπαδάμ (1922-1925)

    Υιος του τέως δημάρχου Νικόλαου Παπαδάμ. Η εγκατάσταση μόνιμου υδραγωγείου αποτελεί αποκλειστικό έργο του. Επίσης έργα του είναι η ύδρευση της συνοικίας Βροντάδου και των λουτρών στο Νησάκι. Κατασκεύασε πυροσβεστικές φωλιές στην πόλη και αποχευτικό σύστημα στο μεγαλύτερο τμήμα της Ερμούπολης. Ίδρυσε και έθεσε σε λειτουργία 3 λαϊκα ιατρεία για τους άπορους ασθενείς. Στις ημέρες του η πόλη εξωραϊσθηκε με τα λαμπρά κηπάρια Ηρώων, του Θεάτρου "Απόλλων", της πλατείας Μπαμπαγιώτου (Βαπόρια). Η πόλη ηλεκτροδοτήθηκε στο μεγαλύτερο κομμμάτι της.

  • Ιωάννης Πετροκόκκινος (1911-1921)

    Ίσως ο πιο γεναιόδωρος και πιο φιλάνθρωπος δήμαρχος. Διέθεσε όλη την περιουσία του στους φτωχούς της πόλεως. Ο αδερφός του Θεμ.Πετροκόκκινος γνώριζε το χαρακτήρα του και του έστελνε πάντοτε χρήματα για αυτόν τον σκοπό.
  • Νικόλαος Παπαδάμ (1907-1911)


  • Ιωάννης Πετροκόκκινος (1903-1907)

    Ίσως ο πιο γεναιόδωρος και πιο φιλάνθρωπος δήμαρχος. Διέθεσε όλη την περιουσία του στους φτωχούς της πόλεως. Ο αδερφός του Θεμ.Πετροκόκκινος γνώριζε το χαρακτήρα του και του έστελνε πάντοτε χρήματα για αυτόν τον σκοπό.
  • Αλέξανδρος Μάσχας (1899-1903)

    Λαοφιλής δικηγόρος ο οποίος μόλις εκλέχθηκε ανέλαβε τα οικονομικά του δήμου τα οποία εκείνη την εποχή ήταν σε έκρυθμη κατάσταση λόγω των ελαχίστων εσόδων του.
  • Σταμάτιος Βαφιαδάκης (1898-1899)

    Ο Σταμάτης Βαφιαδάκης (1868-1945), γεννήθηκε στην Σύρο και ήταν γιος του καταγόμενου εκ Χίου, Δημητρίου Βαφιαδάκη, τέως Δημάρχου Ερμούπολης. Γόνος πλούσιας και διακεκριμένης κοινωνικά οικογένειας που διατηρούσε μακρά παράδοση αγαθοεργού δραστηριότητας, από την εποχή της Κρητικής Επανάστασης (1897). Το 1904 παντρεύτηκε την Ελένη Κριεζή. Ο Σταμάτης Βαφιαδάκης εκλέχτηκε Δήμαρχος Ερμούπολης και εκλέχτηκε κατ' επανάληψη βουλευτής Κυκλάδων.

  • Δημήτριος Βαφιαδάκης (1895-1898)

    Χίος ευπατρίδης. Κατά τη θητεία του φωτίστηκε η πόλη με αέριο, μεταφέρθηκε το Νεκτροταφείο σε καταταλληλότερο σημείο, ιδρύθηκε το πτωχοκομείο, χωροθετήθηκε η Ερμούπολη, τελειοποιήθηκε ο Αγ. Νικόλαος, διοχετεύτηκε πόσιμο νερό στην πόλη


  • Κωνσταντίνος Τσιροπινάς (1887-1895)

    Εφοπλιστής. Κλρονόμησε τα βυρσοδεψεία του πεθερού του Σαλούστρου. Δήμαρχος για πολλά χρόνια, Βουλευτής και Πρόεδρος Συριανών Ατμοπλοϊκών Εταιρειών.

  • Δημήτριος Βαφιαδάκης (1870-1887)

    Χίος ευπατρίδης. Κατά τη θητεία του φωτίστηκε η πόλη με αέριο, μεταφέρθηκε το Νεκτροταφείο σε καταταλληλότερο σημείο, ιδρύθηκε το πτωχοκομείο, χωροθετήθηκε η Ερμούπολη, τελειοποιήθηκε ο Αγ. Νικόλαος, διοχετεύτηκε πόσιμο νερό στην πόλη.

    Ανέλαβε: 4/1870
  • Δημήτριος Παπαδάκης (1862-1866)

    Είχε καταγωγή από Τρίπολη. Ανεγέρθηκε ο Ι.Ν. Αγιών Αναργύρων στο Μάννα. Ανεγέρθηκε το Οικοτροφείο Θηλέων από το Μπαμπαγιώτη και αγοράστηκε νέο οικόπεδο για το ναυπηγείο. Ολοκληρώθηκε η ανοικοδόμηση του ρολογιού της πόλεως.

    Ανέλαβε: 21/4/1866
  • Αμβρόσιος Δαμαλάς (1853-1862)

    Χίος ευπατρίδης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής που επεδίωξε  την απελευθέρωση  της Χίου  το 1827, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Ανεγέρθηκε το Παντοπωλείο, ισοπεδώθηκε η περιοχή "Νησάκι", ανοίχθηκε οδός μέχρι το Μάννα, ισοπεδώθηκε και λιθοστρώθηκε η οδός Ταλάντων. Ψηφίσθηκε η κατασκευή δεξαμενής στο "Νησάκι", αγοράστηκε το ακίνητο της παλιάς διαμετακόμισης, αποπερατώθηκε η οδός Φύλακα και δεντροφυτεύθηκε η πλατεία Όθωνα (νυν Μιαούλη). Ανεγέρθηκε η ιερατική σχολή στον Αγ.Γεώργιο. Ανεγέρθηκε το Δημοτικό Καφενείο στο Νησάκι και συστάθηκε τρίτο εκπαιδευτήριο και οικοτροφείο.Το 1861 αποφασίστηκε η ανέργερση της Λέσχης Ελλάς και το Θέατρο Απόλλων.

    Περισσότερα δείτε https://bit.ly/2UcXzuF

    Ανέλαβε: 16/4/1853
  • Νικόλαος Γιαγτζής (1850-1853)

    Γεννήθηκε το 1786 στην Άμφισσα. Η οικογένεια του ήταν εύπορη και έτσι πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει. Εκεί ήρθε σε επαφή με τις εθνοαπελευθερωτικές ιδέες. Όταν επέστρεψε στην Άμφισσα έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας και συνέβαλε στην προετοιμασία της επανάστασης. Πήρε μέρος στη σύσκεψη στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στις 24 Μαρτίου του 1821. Έφτιαξε ένα δικό του στρατιωτικό σώμα με το οποίο πήρε μέρος σε διάφορες μάχες στην Ρούμελη και την Πελοπόννησο. Παράλληλα ενίσχυσε επανειλημμένα οικονομικά τον αγώνα. Μετά το τέλος της επανάστασης και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους εγκαταστάθηκε στην Ερμούπολη και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Από το 1850 μέχρι το 1853 διετέλεσε δήμαρχος Ερμούπολης. Ανέλαβε: 10/12/1850

    Κατά τη θητεία του ψηφίσθηκε η ανέγερση του Παντοπωλείου και χτίστηκε ο Ι.Ν. Γεννεθλίων της Θεοτόκου στα Χρούσσα. Τιμήθηκε από την κυβέρνηση του βασιλιά Όθωνα με το Σταυτό του Σωτήρος. Όταν ήταν δημογέροντας το 1833, φρόντισε να ιδρύσει στην Ερμούπολη Γυμνάσιο και μάλιστα να φέρει ως δάσκαλο το Νεόμφυτο Βάμβα. Μαζί με τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά συνεχίζουν τις μεγάλες επιτυχίες τους.

    Παραιτείται από δήμαρχος τον Απρίλιο του 1853, μετά από οικογενειακές τραγωδίες όταν η αγαπημένη του κόρη Φωτεινή, αλλά και η εγγονή του Παναγούλα, πεθαίνουν μαζί.

    Συντάσσει τη διαθήκη του στον συμβολαιογράφο Σύρου, Αθανασίου στις 1.5.1873. Όρισε εκτελεστή της διαθήκης του τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά και τους Ε. Λαδόπουλο και Α. Καζίρα.

    Πέθανε το 1875 και άφησε την μεγάλη του περιουσία στη γενέτειρά του προκειμένου να ιδρυθεί και να λειτουργήσει εκπαιδευτήριο. Τον έθαψαν στον ίδιο τάφο με την κόρη του Φωτεινή, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου. Στις 29.1.1904 μεταφέρθηκαν τα οστά του από την Ερμούπολη στην Άμφισσα.


  • Νικόλαος Πρασακάκης (1848-1850)

    Καταγωγή από Χίο. Αγωνιστής του 1821, πολιτικός και επιχειρηματίας. Ανέθεσε τη σύνταξη και εφαρμογή του σχεδίου πόλεως. Αγόρασε το οικόπεδο για τη δημιουργία της πλατείας Όθωνα (νυν πλατείας Μιαούλη). Ανήγειρε τον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου στην Ερμούπολη και νέου νεκροστασίου στο νέο νεκροταφείο. Ήταν έμπορος και ένας από τους ιδρυτές του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου στο Παρίσι (1809). Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, ακολούθησε το σώμα των Φιλελλήνων του στρατηγού Φαβιέρου στην Ελλάδα. Πήρε ενεργά μέρος στην εκστρατεία της Χίου (1822) και άφησε αφήγηση σχετική με αυτήν. Μετά το 1831 εγκαταστάθηκε ως έμπορος στη Σύρο και το 1836 έγινε δήμαρχος της Ερμούπολης. Επί Όθωνα διετέλεσε γερουσιαστής (1844). Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ελληνικής Ατμοπλοϊκής Εταιρείας της Σύρου (1857).


    Ανέλαβε: 23/11/1848 
  • Αργύριος Ταρποχτζής (1846-1848)


    Με καταγωγή από τις Σέρρες και είχε διετελέσει προηγουμένως και Δημογέροντας. Ήταν από τους πρώτους που κατοίκησαν στην Σύρο. Διορίστηκε από το βασιλιά. Επί της δημαρχία του χτίστηκε το Ιχθυοπωλείο, το Κρεοπωλείο και το Παντοπωλείο. Ισοπεδώθηκε η πλατεία του Όθωνα (νυν Μιαούλη), κατασκευάστηκε ο Μώλος του ναυπηγείου και λιθοστρώθηκε ο περίβολος του Ι.Ν. Μεταμόρφωσης. Ιδρύθηκε το εκπαιδευτήριο-οικοτροφείο Ι.Βαλέττα και το Λύκειο του Χρ.Ευαγγελίδου (1846).


    Ανέλαβε: 16/6/1848
  • Ιωάννης Ράλλης (1843-1846)

    Το όνομα του αναφέρεται και στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία πριν το 1821. Βοήθησε τα μέγιστα στην αποκατάσταση του υγειονομίου και του καθαρτήριου και συνέστησε ένα από τα πρώτα ασφαλιστικά γραφεία. Λιθόστρωσε τις οδούς Ερμού, Αγοράς κ.α. Συνέστησε επιτροπή για την ανέγερση του Ι.Ν.Αγ.Νικολάου. Μετά από δωρεά λόφου από τον Ν.Μεταξά χτίζεται ο Ι.Ν. Επισκοπείου. Επί δημαρχίας του έγινε η 3η Σεπτεμβρίου 1843 και υπογράφηκε το Σύνταγμα.

    Ανέλαβε: 8/1/1843

  • Γεώργιος Καραγιαννάκης (1840-1842)

    Έφτασε στη Σύρο από τη Σμύρνη μετά την καταστροφή της Χίου. Συνέδραμε μαζί με άλλους προκρίτους στην ίδρυση της Μεταμόρφωσης και του Νοσοκομείου. Επίσης επισκευάστηκε το Γυμνάσιο Σύρου και εμπλουτίστηκε η βιβλιοθήκη του. Εργάστηκε στην εφαρμογή του σχεδίου πόλης και στη χάραξη των λιθόστροτων δρόμων της.

    Ανέλαβε: 19/11/1840
  • Νικόλαος Πρασακάκης (1837-1840)

    Καταγωγή από Χίο. Αγωνιστής του 1821, πολιτικός και επιχειρηματίας. Ανέθεσε τη σύνταξη και εφαρμογή του σχεδίου πόλεως. Αγόρασε το οικόπεδο για τη δημιουργία της πλατείας Όθωνα (νυν πλατείας Μιαούλη). Ανήγειρε τον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου στην Ερμούπολη και νέου νεκροστασίου στο νέο νεκροταφείο. Ήταν έμπορος και ένας από τους ιδρυτές του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου στο Παρίσι (1809). Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, ακολούθησε το σώμα των Φιλελλήνων του στρατηγού Φαβιέρου στην Ελλάδα. Πήρε ενεργά μέρος στην εκστρατεία της Χίου (1822) και άφησε αφήγηση σχετική με αυτήν. Μετά το 1831 εγκαταστάθηκε ως έμπορος στη Σύρο και το 1836 έγινε δήμαρχος της Ερμούπολης. Επί Όθωνα διετέλεσε γερουσιαστής (1844). Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Ελληνικής Ατμοπλοϊκής Εταιρείας της Σύρου (1857).

    Ανέλαβε: 8/4/1837

  • Γεώργιος Πετρίτζης (1835-1837)

    Καταγωγή από Σμύρνη. Επί της δημαρχίας του συνεστήθηκε η Λέσχη Ελλάς η οποία υπήρξε το κέντρο της τότε εμπορικής κοινωνίας, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως τόπος αναψυχής των Ερμουπολιτών αλλά και συνελεύσεων και ηθικών και πολιτικών και θεατρικών ακροαμάτων. Μια από τις αίθουσες της χρησιμοποιούνταν ως θέατρο στο οποίο διδάσκονταν ελληνικά δράματα. Επίσης υπήρξε χώρος εμπορικών ομιλιών και συζητήσεων. Ιδρύθηκαν οι πρώτες 2 εφημερίδες "ο Ερμής της Σύρου" και ο "ο Ερμής, εφημερίς των Κυκλάδων". Συστάθηκαν οι πρώτες ατμοπλοϊκές γραμμές και ιδρύθηκε το πρακτορείο Loyd και ξεκίνησαν τα δρομολόγια τα ατμόπλοϊα του. Επί της διετούς αυτής δημαρχίας άρχισε η κατασκευή του Μώλου και του Γυμνασίου.

    Ανέλαβε: 25/2/1835

  • Copyright 2015 Δήμαρχοι Ερμούπολης