Γεννήθηκε το 1786 στην Άμφισσα. Η οικογένεια του ήταν εύπορη και έτσι πήγε στην Ιταλία για να σπουδάσει. Εκεί ήρθε σε επαφή με τις εθνοαπελευθερωτικές ιδέες. Όταν επέστρεψε στην Άμφισσα έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας και συνέβαλε στην προετοιμασία της επανάστασης. Πήρε μέρος στη σύσκεψη στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στις 24 Μαρτίου του 1821. Έφτιαξε ένα δικό του στρατιωτικό σώμα με το οποίο πήρε μέρος σε διάφορες μάχες στην Ρούμελη και την Πελοπόννησο. Παράλληλα ενίσχυσε επανειλημμένα οικονομικά τον αγώνα. Μετά το τέλος της επανάστασης και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους εγκαταστάθηκε στην Ερμούπολη και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Από το 1850 μέχρι το 1853 διετέλεσε δήμαρχος Ερμούπολης. Ανέλαβε: 10/12/1850
Κατά τη θητεία του ψηφίσθηκε η ανέγερση του Παντοπωλείου και χτίστηκε ο Ι.Ν. Γεννεθλίων της Θεοτόκου στα Χρούσσα. Τιμήθηκε από την κυβέρνηση του βασιλιά Όθωνα με το Σταυτό του Σωτήρος. Όταν ήταν δημογέροντας το 1833, φρόντισε να ιδρύσει στην Ερμούπολη Γυμνάσιο και μάλιστα να φέρει ως δάσκαλο το Νεόμφυτο Βάμβα. Μαζί με τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά συνεχίζουν τις μεγάλες επιτυχίες τους.
Παραιτείται από δήμαρχος τον Απρίλιο του 1853, μετά από οικογενειακές τραγωδίες όταν η αγαπημένη του κόρη Φωτεινή, αλλά και η εγγονή του Παναγούλα, πεθαίνουν μαζί.
Συντάσσει τη διαθήκη του στον συμβολαιογράφο Σύρου, Αθανασίου στις 1.5.1873. Όρισε εκτελεστή της διαθήκης του τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά και τους Ε. Λαδόπουλο και Α. Καζίρα.
Πέθανε το 1875 και άφησε την μεγάλη του περιουσία στη γενέτειρά του προκειμένου να ιδρυθεί και να λειτουργήσει εκπαιδευτήριο. Τον έθαψαν στον ίδιο τάφο με την κόρη του Φωτεινή, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου. Στις 29.1.1904 μεταφέρθηκαν τα οστά του από την Ερμούπολη στην Άμφισσα.
Κατά τη θητεία του ψηφίσθηκε η ανέγερση του Παντοπωλείου και χτίστηκε ο Ι.Ν. Γεννεθλίων της Θεοτόκου στα Χρούσσα. Τιμήθηκε από την κυβέρνηση του βασιλιά Όθωνα με το Σταυτό του Σωτήρος. Όταν ήταν δημογέροντας το 1833, φρόντισε να ιδρύσει στην Ερμούπολη Γυμνάσιο και μάλιστα να φέρει ως δάσκαλο το Νεόμφυτο Βάμβα. Μαζί με τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά συνεχίζουν τις μεγάλες επιτυχίες τους.
Παραιτείται από δήμαρχος τον Απρίλιο του 1853, μετά από οικογενειακές τραγωδίες όταν η αγαπημένη του κόρη Φωτεινή, αλλά και η εγγονή του Παναγούλα, πεθαίνουν μαζί.
Συντάσσει τη διαθήκη του στον συμβολαιογράφο Σύρου, Αθανασίου στις 1.5.1873. Όρισε εκτελεστή της διαθήκης του τον κουνιάδο του Ηλία Κεχαγιά και τους Ε. Λαδόπουλο και Α. Καζίρα.
Πέθανε το 1875 και άφησε την μεγάλη του περιουσία στη γενέτειρά του προκειμένου να ιδρυθεί και να λειτουργήσει εκπαιδευτήριο. Τον έθαψαν στον ίδιο τάφο με την κόρη του Φωτεινή, στο κοιμητήριο του Αγίου Γεωργίου. Στις 29.1.1904 μεταφέρθηκαν τα οστά του από την Ερμούπολη στην Άμφισσα.